De afgelopen vijf seizoenen schoot aanvoerder Martijn Dalebout (23) meer dan zestig doelpunten voor zijn ploeg tegen de touwen. Na lang wikken en wegen heeft hij dan ook besloten om ‘zijn’ Brouwershaven te verlaten. Hij maakt een sportieve stap omhoog naar tweedeklasser MZC’11.

“Die beslissing daar heb ik toch wel eventjes over gedaan. Ik loop hier al van kleins af aan rond op de voetbalvelden en heb hier op mijn zeventiende mijn debuut gemaakt. Daarna heb ik vijf geweldig mooie en leuke seizoenen gehad bij het eerste elftal. Ik hoefde ook niet persé weg, maar aan de andere kant wilde ik ook graag eens kijken waar mijn sportieve plafond ligt. Er waren al vaker en eerder kansen om weg te gaan bij Brouwershaven, maar toen achtte ik de tijd nog niet rijp. Nu had ik er een ander gevoel over en heb besloten om de stap te gaan zetten.”

Want realistisch als hij is, dacht Dalebout niet dat een echte sportieve stap hogerop met zijn eigen club op korte termijn erin zou zitten. “Niet direct nee, we willen graag op termijn in de linkerrij meedoen. Als de club dat voor elkaar krijgt, dan is dat een prachtige prestatie. Maar écht hoger dan vierde klasse, dat zie ik niet zo snel gebeuren. Dus wilde ik mezelf weer écht uitdagen en sportief meten als voetballer, dan zou ik dat toch elders moeten doen. Toen MZC’11 me uitnodigde voor een gesprek, kreeg ik direct wel een goed gevoel. De plannen spraken me aan en het is ook hier vlakbij in de buurt. Ik realiseer me ook dat ik hier áltijd speel en ik dat bij MZC’11 weer moet gaan afdwingen, maar juist dat maakt je weer extra scherp. Ik ga er gewoon alles aan doen om ook in de tweede klasse zoveel mogelijk te spelen én te scoren. Het zal aan mezelf liggen of ik de kansen die ik daar ga krijgen ook ga pakken.”

Het afscheid bij ASV Brouwershaven, dat in de competitie als negende eindigde, was er voor de aanvaller eentje met gemengde gevoelens. “Ik raakte tegen NOAD’67 geblesseerd aan mijn knie en dus zat mijn competitie er vroegtijdig al op. Een afscheid op het veld was me dus jammer genoeg niet gegund en dat maakt het toch wat extra zuur. Iedereen binnen de club gunt me deze stap overigens wel, al was er natuurlijk ook teleurstelling toen ik de mensen op de hoogte bracht. Maar het gevoel om mijn eigen sportieve grenzen te gaan ontdekken is dit seizoen gegroeid en heeft het gewonnen van het sentiment. Ik verwacht bij MZC’11 heel veel te leren en me verder te ontwikkelen. Waartoe het sportief gezien zal leiden, dat moet de toekomst leren. Maar dat ik alles en iedereen bij Brouwershaven zal gaan missen, dat is iets wat zeker is.”

Bron: Voetbaljournaal